بررسی رابطه بین سبک های دلبستگی و میزان تاب آوری همسران جانبازان

  مقدمه: تابآوری که سازگاری مثبت در واکنش به شرایط ناگوار است و سبک‌های دلبستگی که شیوه تمایل افراد به برقراری نوعی رابطه نزدیک با افرادی معین و داشتن احساس امنیت بیشتر است، جایگاه ویژه‌ای در حوزه خانواده و بهداشت روانی به خود اختصاص داده‌است. بررسی رابطه بین سبک‌های دلبستگی و تاب‌آوری در همسران جانبازان که فشارهای ویژه‌ای را متحمل می‌شوند حائز اهمیت است.   هدف: با توجه به وجود فشارها و استرس‌های موجود در خانواده‌های جانبازان، هدف از این پژوهش تعیین رابطه بین سبک‌های دلبستگی و تاب‌آوری همسران جانبازان می‌باشد.   مواد و روش‌ها: روش پژوهش از نوع همبستگی است. نمونه پژوهش 60 نفر از همسران جانباز شهر شیراز است که به شیوه تصادفی منظم انتخاب شده‌اند. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه‌های تاب‌آوری CD-RIS ، سبک‌های دلبستگی بزرگسالان RAAS و مشخصات دموگرافیکی استفاده‌شد .   یافته‌ها: برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از ضریب همبستگی استفاده‌شد. نتایج تحلیل نشان‌داد که بین سبک دلبستگی ایمن و میزان تاب‌آوری رابطه مثبت و معنادار وجوددارد ( 0.0001> p ). بین دلبستگی ناایمن اجتنابی و میزان تاب‌آوری رابطه منفی و معنادار وجوددارد ( 0.001> p ) و بین دلبستگی ناایمن اضطرابی و میزان تاب‌آوری رابطه معنادار وجودندارد ( 0.28> p ).   بحث و نتیجه‌گیری: براساس یافته‌های این پژوهش می‌توان نتیجه گرفت که سبک دلبستگی ایمن پیش‌بینی‌کننده میزان تاب‌آوری همسران جانبازان است و افرادی که دارای این سبک می‌باشند از میزان تاب‌آوری بیشتری برخوردارند. همسرانی که دارای سبک دلبستگی ناایمن اجتنابی هستند از میزان تاب‌آوری کمتری برخوردارند و داشتن سبک دلبستگی ناایمن اضطرابی تأثیری بر میزان تاب‌آوری ندارد.